Τρίτη 19 Οκτωβρίου 2010

Το όνομά της.


Εκείνη έτρεχε γελώντας και τα μακριά μαύρα μαλλιά της χόρευαν στην πλάτη της. Κυνηγούσε εκείνον, παίζοντας μάλλον κάποιο παιχνίδι. Το κυνηγητό τους κράτησε λίγα λεπτά κι ύστερα αυτός την έπιασε από τη μέση και την έσφιξε στην αγκαλιά του.

Στην πιο απόμακρη γωνιά του ίδιου δωματίου καθόταν μια Σκιά. Έβλεπε τη σκηνή και προσπαθούσε να συγκρατήσει τις λεπτομέρειες. Αν τη ρωτούσαν, θα έλεγε πως δεν έχει ιδέα γιατί της τράβηξε τόσο πολύ την προσοχή. Όμως τα μάτια της Σκιάς καρφώθηκαν στο πρόσωπο της κοπέλας και ξάφνου ένιωσε κάτι παράξενο.

Έπρεπε να μάθει το όνομά της.

Πήρε μέρες να την πλησιάσει. Σε κανέναν ποτέ δεν είπε πως την πόθησε προτού ακόμα της μιλήσει για πρώτη φορά. Γνωρίστηκαν με μία πρόφαση πειστική και σύντομα γίνανε αχώριστοι. Η Σκιά ήταν πρόθυμη να αντέξει την αγάπη εκείνης για κάποιον άλλο. Ήξερε τη θέση της. Ήθελε μόνο να είναι εκεί. Για πάντα.

Είχε μάθει το όνομά της.

Εκείνη γνώρισε πολλούς στη ζωή της, έκανε διάφορες σχέσεις και τελικά βρήκε τον άνθρωπο με τον οποίο θα μπορούσε να μοιραστεί τα πάντα.
Και η σκιά εκεί.
Να κοιτά πια από μακριά, να προσεύχεται για μια ευτυχία ξένη, να τρέφεται με κρυφά βλέμματα της γυναίκας που κάποτε - για τόσο λίγες στιγμές - κατάφερε να έχει.
Τώρα εκείνη χτίζει τη ζωή της.

Κι η σκιά πρέπει να ξεχάσει το όνομά της. Για πάντα.

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Υ.Γ. Βλέπω όλες τις αναρτήσεις σας, και ζητώ συγνώμη αν δε σας γράφω coms τόσο συχνά αυτόν το καιρό, αλλά η υπερβολική δουλειά μου αφήνει πια ελάχιστο ελεύθερο χρόνο. Παρολαυτά δε χάνω ούτε ένα κείμενό σας. Καλή σας μέρα :)

14 σχόλια:

  1. όσο πας και με προβληματίζεις...
    αλλα που θα μου πάει...
    θα ξεδιαλύνω...

    καλησπέρα

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. μια σκιά, που ζει για κάποια,κ εκείνη συνεχίζει... γνώριμο μυστήριο, αλλά ίσως πρέπει να συνεχίσει, η ζωή δε μένει στάσιμη σε τίποτα, η σκία γτ;;

    καλησπέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. να πω την αμαρτια μου με τραβηξε η φωτο χΔ και μπηκα στο "απαγορευμενο" βλογ ;Ρ

    αχ ποσο μου αρεσει η ιστορια της σκιας.

    Lianiς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ πολύ πολύ ωραίο αν και προβληματίστηκα πολύ...

    Τι γίνεται άδικη κατάρα;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Σκιά του; Σκιά της;

    Σκιά γενικά;

    Δεν μπορούμε ουτε να γινόμαστε σκιές , πολύ περισσότερο να ζούμε σα σκιές...

    Προβληματίστηκα και γω....

    Τα φιλιά μου ..... να προσέχεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μακάρι να υπήρχε και για κείνη τη σκιά κάτι στο μέλλον...
    θα ένιωθα πολύ καλύτερα αν ήξερα ότι υπήρχε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ναύτη

    θα ήθελα πολύ να ακούσω όσα σκέφτεσαι για μένα...
    Καθαρή περιέργεια, απλώς αναρωτιέμαι ποιο είναι το πρόσωπο που δείχνω μέσα από τα κείμενά μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Προφήτη,

    θα έλεγα πως όλοι γίναμε κάποτε σκιές και επίσης όλοι είχαμε μια τέτοια σκιά να μας αγαπά βουβά, κι ας μην το μάθαμε ποτέ.

    Νομίζω πως η σκιά της ιστορίας τελικά συνέχισε το δρόμο της, και μπόρεσε να αφήσει πίσω εκείνη τη μάταιη αγάπη.
    Νομίζω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Liani,

    αυτή η σκιά με παρακαλούσε μήνες να την ελευθερώσω, να μιλήσω γι' αυτή, να την αφήσω να βγει από μέσα μου και να αποκτήσει ένα κομμάτι στον πραγματικό κόσμο.
    Αν ο πόνος της κατάφερε να αγγίξει τους αναγνώστες τότε είναι ένα βήμα πιο κοντά στην ελευθερία της.

    Καλό σου βράδυ. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Ελευθερία,

    ό,τι μπορούμε...
    Εξάντληση και κρυμμένα όνειρα, τα μόνα πράγματα που με χαρακτηρίζουν αυτό το καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Νερένια,

    οι σκιές δεν έχουν φύλο, προσωπικότητα, επιθυμίες...
    Μόνο Ανάγκη. Ανάγκη να ακολουθούν για πάντα τον άνθρωπό τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Sweet truth,

    δεν ξέρω τι θα υπάρχει στο μέλλον της...
    Το παρόν της όμως είναι πολύ όμορφο, γι' αυτό νομίζω ότι μπορώ να είμαι σίγουρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Νομίζω πως όλοι κάποτε γίναμε σκιές. Θέλαμε απλά να είμαστε "εκεί" κι ας μην υπήρχαμε,σαν απλοί παρατηρητές... Ποτέ όμως δεν μπορεί να είναι μια σκιά ευτυχισμένη, πάντα κάτι θα της λείπει. Ίσως η παρουσία...
    Καλό απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Σύμφωνα μ'αυτά, τελικά, υπήρξα κι εγώ σκιά...

    Έπρεπε να μάθω το όνομά του.
    Έμαθα το όνομά του.
    Και πρέπει να ξεχάσω το όνομά του για πάντα.


    Υ.Γ.Κι εμένα με έχουν πνίξει οι δουλειές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή