Θα γράψω γι' αυτό.

"θα γράψω γι' αυτό", είπε το κορίτσι.

"κι έτσι θα το κάνω να ζήσει για πάντα."

Μπροστά μου η θάλασσα, απέραντη, γοητευτική, επιβλητική.

Πίσω μου η θάλασσα της ζωής.

Με κάνει πιο δυνατή ο πόνος που μου χάρισες κάποτε.

Ακούω το κύμα και μπορώ να διακρίνω την αύρα σου μέσα της.

Και ποιος να το 'λεγε, τόσα χρόνια μετά, πως θα 'σαι ακόμα κρυμμένος μέσα στα κείμενά μου.

Ακούω τη φωνή μου, ακούω ένα παλιό τραγούδι, ακούω την αγάπη να ταξιδεύει στον άνεμο.

Κάποιος, κάπου, ίσως μόλις ερωτεύτηκε.

Είμαι νερό, είμαι δική σου, δεν ανήκω σε κανέναν.

Μόνο γελαστοί ψίθυροι των στιγμών μου μπορούν να πάρουν ζωή για τους άλλους.

"θα γράψω γι' αυτό", είπε το κορίτσι.

Και τρέχοντας, βούτηξε στη θάλασσα, φεύγοντας μακριά απ' την κατάρα που άδικα κάποτε της δωρίστηκε.

Η αγάπη με έσωσε, αυτή με κράτησε ζωντανή.

Όχι η δική σου.

Η δική μου.

«Αυτή η γυναίκα είναι ένας δαίμονας μεταμφιεσμένος στο πιο σαγηνευτικό λουλούδι.

Θεέ, μη μου χρεώσεις αυτή την αμαρτία. Αν ένα τέτοιο τριαντάφυλλο σου χαμογελούσε κάτω από το φεγγάρι, κι εσύ θα το έκοβες τρελαμένος από πάθος και θα το μύριζες.

Μικρή μου… πόσο σ’αγαπώ…»

Είναι βράδυ, μη μιλάς...

Για χάρη της Ποιότητας...

Μια ομορφιά τόσο εκκεντρική...

Περπάτα στα όνειρά μου απόψε...

Και συγχώρεσέ με για τα αγκάθια που θα βρεις...

Τα άφησα εγώ στο δρόμο σου, με την ελπίδα πως θα πληγωθείς και θα μείνεις για πάντα εκεί...

Στα όνειρά μου...

Στο πιο σκοτεινό κομμάτι της ψυχής μου...

Μέσα μου...

Περπάτα στα όνειρά μου απόψε...

Μήπως πιστέψω πως ΕΜΈΝΑ αγαπάς...

Big City Life

Ένα κοριτσάκι επτά ετών το πολύ, με κατάξανθα μακριά μαλλιά και ροζ φόρεμα, κρατάει το χέρι του πατέρα της ενώ περπατούν στο δρόμο. Το κορίτσι χοροπηδάει κουνώντας το κεφάλι του δεξιά - αριστερά. Χαμογελάει πλατιά, ίσως και να τραγουδάει κάποιο τραγούδι. Ο πατέρας, κοιτάει ευθεία μπροστά σκεπτικός.

Στο απέναντι πεzοδρόμιο ένα ζευγάρι εφήβων περπατάει πιασμένο από το χέρι. Η κοπέλα φοράει στενή μπλούζα, φούστα, κολάν, μποτάκια. Έχει μακριά σγουρά μαλλιά. Θα έλεγε κανείς ότι είναι πανέμορφη. Ο νεαρός μάλλον αδιάφορος. Γι' αυτήν όμως μοιάζει να είναι ολόκληρος ο κόσμος της.

Μια γυναίκα με κοντή φούστα περπατάει βιαστικά. Τα τακούνια της κάνουν απότομους ήχους στις πλάκες του πεζοδρομίου. Ένας άντρας γύρω στα 55 περνάει από δίπλα της. Την παρατηρεί. Μόλις αυτή τον προσπεράσει ο άντρας γυρίζει το βλέμμα του στα οπίσθιά της χαμογελώντας, απολαμβάνοντας το σαγηνευτικό θέαμα. Αυτή δεν θα το μάθει ποτέ.

Μια μουσουλμάνα με ένα καρότσι διδύμων προσπαθεί να περάσει το δρόμο. Τα μωρά κλαίνε ταυτόχρονα.

Ένα ζευγάρι ηλικιωμένων φαίνεται να ψιλοτσακώνεται μέσα από τη βιτρίνα ενός εστιατορίου. Τελικά ο άντρας αγγίζει τρυφερά το γερασμένο χέρι της γυναίκας. Εκείνη του χαμογελά και συνεχίζει το φαγητό της.

Μια άλλη γυναίκα, που φαίνεται να ακολουθεί εντελώς τυφλά τη μόδα, κλείνει την ίδια ώρα το κινητό της σε κάποιον - φανερά προβληματισμένη.

Ένας άντρας βγαίνει από ένα κατάστημα κουβαλώντας τέσσερεις σακούλες με ψώνια. Η έγκυος γυναίκα του έχει στηρίξει τη πλάτη της στο αυτοκίνητό τους και του χαμογελάει χαϊδεύοντας τη κοιλιά της. Ο άντρας αδιαφορώντας για τους περαστικούς γονατίζει μπροστά της και της φιλάει τη κοιλιά. Ξεσπάνε κι οι δυο σε γέλια ευτυχίας.

Ένας άστεγος αφήνει έναν αδέσποτο σκύλο να ξαπλώσει στα πόδια του. Ο σκύλος τον μυρίζει για λίγο κι έπειτα φεύγει.

Μπορεί να δεις πολλά στους δρόμους μιας πόλης, αν απλά σταθείς και παρατηρήσεις...

Ξαφνικά θα ανακαλύψεις πως το πλήθος αποτελείται από εκατομμύρια διαφορετικούς ανθρώπους, που ο καθένας έχει μια ξεχωριστή ιστορία να σου πει.

Ελπίζω να περνάτε όλοι ένα όμορφο καλοκαίρι :)