Αν δε σε ξαναδώ ποτέ...

Κι αν δε σε ξαναδώ ποτέ...

Θα με νοιάξει;

Δε σε σκέφτομαι ποτέ.

Δε μιλώ για σένα.

Έχω μήνες ν' ακούσω τη φωνή σου.

Σε βλέπω κάθε μέρα, μα κρατώ όλες τις αποστάσεις για να μη με καταλάβεις.

Δε ξέρω αν με θυμάσαι πια.

Η ζωή μου θα είχε τον τέλειο ρυθμό αν δεν ήσουν εσύ...

Αν δεν έμπαινες σφήνα στο μυαλό μου να τα γυρίσεις όλα ανάποδα.

Θυμάμαι τις φορές που ήμουν εκεί για σένα... ν' ακούω για τους έρωτές σου.

Ξέρεις, το είχα συνηθίσει.

Ήξερα πως θα σ' αγαπάω βουβά, για όσο χρειαζόταν.

Για Πάντα.

Και τώρα...

Ορκίζομαι πως δε σ' αγαπώ, μα μου λείπει το παιχνιδιάρικο παιδικό βλέμμα σου.

Τα χείλη σου, κι ας τα φίλησα μόνο μία φορά.

Η αγκαλιά σου, κι ας μ΄άφηνες να φωλιάζω μέσα της περνώντας με για μια Καλή Φίλη.

Θα μπορούσα να ζήσω έτσι για πάντα.

Εσύ τη ζωή σου, εγώ τη δική μου.

Μόνο να ξέρω πως είσαι εκεί, να με κοιτάξεις θυμωμένα και νευρικά, κι ύστερα να γυρίσεις πλάτη αμήχανα και να φύγεις τρέχοντας.

Κυνηγήσαμε ο ένας τον άλλο πολλές φορές.

Ξέρω τους λόγους που μας κρατάνε χώρια.

Ξέρω πως αν μάθαινες, αν υπέκυπτες, για άλλη μία φορά, ίσως να διέλυα τη ζωή σου.

Θα το ρίσκαρα για το δικό μου ανεκπλήρωτο πάθος;

Όχι, είναι λάθος...

Λίγοι μήνες μείνανε, ύστερα, δε θα σε ξαναδώ ποτέ.

Θα σε ξεχάσω αναγκαστικά.

Δε σ' αγαπώ, φύγε.

Δε σ' αγαπώ...