θέλω να μπερδεύομαι. θέλω να τα μπλέκω. θέλω να σε μισώ κάθε μέρα και περισσότερο, θέλω να είμαι ευτυχισμένη στο δικό μου μικρόκοσμο. θέλω να ερωτεύομαι. να χάνω τα λόγια μου, να χάνω τα όρια, να μη με νοιάζει. να τρέχω μέσα στη βροχή και να αδιαφορώ αν θα βραχώ, αν θα γελάσουν, αν θα κοιτάξουν παράξενα.
Θέλω να συνεχίσω να κάνω σαν παιδί που ντρέπεται και συνάμα νιώθει περήφανο για όλες του τις σκανταλιές. θέλω να ζω στο δικό σου κόσμο. μαζί σου. να σου θυμίζω κάθε μέρα από την αρχή πως είμαστε ακόμα παιδιά. θέλω να γελάω και να νιώθω ευτυχισμένη. κι ύστερα να κλαίω, χωρίς λόγο κανένα. μετά να ξεχνιέμαι και πάλι, και να ξαναγελάω. να θυμώνω, να οργίζομαι, κάθε μέρα να δίνω όρκους φιλίας, μίσους, αγάπης. καθε φορά όλο και πιο σίγουρη πως είναι δυνατό να κρατήσουν για πάντα. Μ' αρέσει ακόμα και το αποτραβηγμένο, απορημένο βλέμμα σου, όταν σου μιλάω για όλα αυτά. θέλω να με ρωτάς αυτό που ρωτάς πάντα. "γιατί κάνεις σα παιδί;" . ποτέ δε θα κουράζομαι, πάντα θα σου απαντάω με τον ίδιο τρόπο και θα σ' αγαπάω όλο και περισσότερο. "μα, γιατί ΕΙΜΑΙ παιδί. Όπως κι εσύ." Μη διστάζεις να το ζήσεις. Είναι η καλύτερη τρέλα του ανθρώπου. Η πιο ζωντανή. Έλα να ζήσουμε τώρα, το πιο απίθανο, το πιο αλλόκοτο,το πιο άσχημο, το πιο όμορφο. Την εφηβεία.
Εδώ σε καταλαβαίνω απόοοοολυτα.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Εφηβεία σημαίνει να βλέπεις στα μάτια αυτόν τον άνδρα που είναι πατέρας σου και αυτή τη γυναίκα που είναι μητέρα σου και να συνειδητοποιείς ότι δεν είναι τέλειοι."
ΑπάντησηΔιαγραφήκάποτε μου είχα πει αυτό... πλέον διαβάζοντας τα λόγια σου μπορώ να έρθω πιο κοντά σε αυτό... κ ίσως να καταλάβω περισσότερο το δαιμόνιο αυτό της εφηβείας... που δεν υπάρχει μόνο στην ηλικία των 16... αλλά πάντα..
καλημέρα