Mαύρη πίσσα καυτή και μάλλον ατελείωτα τα όνειρα που δεν ζουνε. είναι ακόμα σκοτάδι σε εκείνον τον τόπο και δεν θα ξημερώσει ούτε απόψε. και ο χρόνος κυλάει. Τα βήματα δεν πλησιάζουν εκεί. τα λόγια το φοβούνται. μόνο η σκέψη μπορεί να είναι αρκετά τολμηρή ώστα να το νιώθει συνέχεια. βήματα ξανά. ένας χρόνος δεν είναι αρκετός για να ξανακοιτάξεις τον ουρανό. Και που είναι ο ουρανός?
Τρέχεις ακόμα πιο μακριά από εκεί που είχες υποσχεθεί να ταξιδέψεις. ο προορισμός πια δε σε νοιαζει. δεν έχει νόημα η κάθε γραμμή.η μόνη αλήθεια βρίσκεται στο μυαλό. δωμάτιο σκοτεινό μα δεν πλησιάζεις. θα σου φανεί διαφορετικό αν ξαναζήσεις το τελος. κάθε φορά το ίδιο. μόνο ο χρόνος ξέρει το μυστικό. τέσσερεις τοίχοι. ένα δωμάτιο γεματο από αυτά που μίσησες. σου στέρησε ακόμα και αυτά που μπορούσες ακόμα να αγαπήσεις γιατί εσύ το επέλεξες. δεν μπορείς να κάνεις πίσω. να αντιστέκεσαι στο δεδομένο και να τολμάς το αγίνωτο. μα το αγίνωτο σε πονάει. Ψάχνεις το πιο δυσκολο. Αναζητας. όλα χορεύουν ασταμάτητα μέσα στο μυαλό και την ψυχή σου. Και σε ενοχλεί τόσο. δεν ήταν άδικο. Αλλα σ’ ενοχλεί. ήξερες ότι έτσι έπρεπε να γίνει. Το ‘ξερες...δεν το ήξερες.΄τωρα το μαθαίνεις. Σου αρκεί. σου φτάνει. Μα συνεχίζεις να ψάχνεις μηπως και κάτι χαθεί πριν το γνωρίσεις. Μη σκέφτεσαι τόσο.
Εχθρός του εαυτού σου. ποτέ δεν θα είναι τα πράγματα όπως παλιά. μαύρη πίσσα καυτή και μάλλον ατελείωτα τα όνειρα που δεν ζουνε. είναι ακόμα σκοτάδι σε εκείνο το τόπο που σε περιμένει για να ξημερώσει. μπορείς να πας? Μπορείς να χαμογελάσεις και να φέρεις τον ήλιο; μπορείς να ντυθείς ωραία και να βγεις να χορεψεις;
Η μόνη αλήθεια βρίσκεται στη καρδιά. Ξέρω, είδα. Δε με πειράζει πια. Σχεδόν έχω φτάσει. Μπορώ να πάω παντού, μονάχα επειδή το θέλω. Μη φοβάσαι, κοίτα με. Χαμογελάω.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου