Σούνιο.

"Δεν έχει σημασία τι γράφουμε εδώ", είχες πει.
"Εδώ μέσα δεν είμαστε εμείς, όχι, είμαστε οι άλλοι μας εαυτοί. Γι' αυτό μπορούμε να γράψουμε ό,τι θέλουμε."

"Ακόμα κι αυτά που δε θα λέγαμε ποτέ στην πραγματική ζωή", συμπληρώνω.
Κυρίως αυτά, σκέφτομαι.

Πώς ξέρεις ότι κάτι τελειώνει; Πώς ξέρεις ότι ήρθε το τέλος;
Δε σε μισώ. Ποτέ δε σε μίσησα. Ποτέ δεν έπαψα να σ' αγαπώ. Να νοιάζομαι.

Μα δε θα σε συγχωρέσω. Τ' ορκίζομαι.
Δε θα σε συγχωρέσω ποτέ, γιατί ποτέ δε θα συγχωρέσω τον εαυτό μου.

Και η απουσία σου θα είναι η τιμωρία μου για τα λάθη και των δυο μας.

"Αν ήξερες ότι θα πεθάνεις μέσα στη βδομάδα που έρχεται, ποιά στιγμή θα διάλεγες;" Σε ρώτησα και με κοίταξες παράξενα. Πάντα έκανα κάτι τέτοιες ερωτήσεις. Πάντα έλεγα κάτι anticlimatic που οι περισσότεροι θα θεωρούσαν τρελό.

Εσύ όμως θα καταλάβαινες.

"Θα προσπαθούσα να ζήσω όσο περισσότερο γίνεται" είχες πει. "Μέχρι την τελευταία στιγμή."

Καθόμασταν δίπλα στη θάλασσα, κι ήταν μια απ'τις τελευταίες φορές που σε είδα.

Χαμογέλασα κι ορκίστηκα να γράψω γι' αυτή τη στιγμή. Να την κάνω να ζήσει για πάντα.
Λες κι ήξερα πόσο γρήγορα θα χαθείς, πόσο γρήγορα θα τελείωναν όλα.

"Δε θα μ' ένοιαζε αν πέθαινα αυτή τη στιγμή." σου είχα απαντήσει. "Είναι όλα τέλεια, είμαι ευτυχισμένη, είναι η τέλεια στιγμή." Γιατί είμαι μαζί σου, κι είσαι ο άνθρωπός μου, κι αυτό μου αρκεί.

Γέμισα αυτό το blog με κείμενα για φόβους, έρωτες, αγάπες.
Αυτό είναι για μια φιλία που ποτέ δεν εκφράστηκε σωστά. (Πάντα συμπληρώναμε ο ένας τα λάθη του άλλου, πάντα ήμασταν μια ιδιαίτερη, λαμπερή παρακμή, ακόμα και στις πιο τέλειες στιγμές μας.) Αυτό είναι μόνο για σένα.

Δε θα μας συγχωρέσω ποτέ.
Κανείς απ'τους δυο μας δεν πρέπει να ζητήσει ποτέ συγχώρεση.

Μου λείπεις.
Συγγνώμη.

(Δεν είμαι εγώ, θυμάσαι; Ο άλλος μου εαυτός. Ο καλύτερος.)

Υ.Γ. Γίνε σκύλα εκεί έξω. Σε προκαλώ. Κάνε με να σε μισήσω και μίσησέ με κι εσύ κι έλα να τα τινάξουμε όλα στον αέρα και να ξεπουλήσουμε ό,τι μοιραστήκαμε όλα αυτά τα χρόνια. Σε προκαλώ να βγάλεις τον χειρότερο εαυτό σου ώσπου να πάψουμε να αναγνωρίζουμε η μία την άλλη.

Γίνε σκύλα. Δε μ' ενοχλεί. Εγώ πάντα θα ξέρω ποια πραγματικά είσαι. Έχω δει την ψυχή σου, μην το ξεχνάς αυτό. Κρυφοκοίταξα τη στιγμή που σου άνοιγα τη δική μου.