Γεννήθηκα για να πετώ...

Αναρωτιέμαι. Είναι άραγε αυτό το βλέμμα ανθρώπινο ή αρρωστημένο; Είμαι αγέρας και ταξιδεύω κάθε μέρα πιο μακριά. Όμως αυτό το βλέμμα, αυτό που συναντω παντού, δε ξέρω τι σημαίνει.

Εγώ γεννήθηκα για να πετώ. Έρχομαι βράδυ στο μαξιλάρι σου και σου μιλώ για το μετά. Ψιθυρίζω το μέλλον σου μέσα απ΄τα όνειρά σου. Κι εσύ κοιμάσαι, νομίζεις ότι όλα αυτά που ακούς δε θα σου συμβούν ποτέ. Σου φιλώ το μέτωπο. Μη μ' αγαπάς, δε κάνει. Είμαι μονάχα ένα χρώμα στη σιωπή, μια ανάσα στο σκοτάδι.

Εγώ γεννήθηκα για να πετώ.
Κι εσύ είσαι ανάγκη, είσαι ο φόβος για εκείνο το ακαθόριστο κάτι που σ' ακολουθούσε πάντα, μα εγώ σε προστατεύω. Επέλεξα να είμαι εδώ, να σου κρατάω το χέρι. Να σ' αγαπώ κρυφά, μόνο τη νύχτα.

Μα εσένα είναι γραφτό σου ως την ανατολή του ήλιου να μ' έχεις ξεχάσει.
Δε θα μου λείψεις, αγαπώ χωρίς να
δένομαι.
Εγώ γεννήθηκα για να
πετώ...