Σε θέλω.
Μα δεν μπορώ να στο πω.
Θα'πρεπε να φύγω.
Να σ' αφήσω σ' αυτόν που αγαπάς και στη κανονική ζωή σου.
Καμιά φορά σκέφτομαι ότι για το δικό σου καλό δεν έπρεπε ποτέ να σ' έχω γνωρίσει.
Σε θέλω.
Με τρελαίνεις που δεν κάνεις τίποτα.
Υπάρχει πάντα κάποιος άλλος που θα είναι σημαντικότερος, - το έχω αποδεχτεί - και παίρνω την απόφαση να σταματήσω να θέλω, μα αυτό είναι ανόητο και δε μπορώ να σταματησω.
Δε θα σου πω τίποτα, γιατί τα όμορφα λόγια στα είπαν ήδη άλλοι. (μα αυτοί δεν τα εννοούσαν, και δε θα τα εννοήσουν ποτέ όσο εγώ.)
Δε θα σου πω αυτά που σκέφτομαι γιατί δε θα πίστευες ποτέ ότι κάποιος νοιάζεται τόσο για σένα.
Τρέμω όταν είσαι δίπλα μου. Τρέμω απ'την ανάγκη, τρέμω γιατί όταν θα φύγεις θα ανήκεις σε κάποιον άλλο και σε μένα δε θα ανήκεις ποτέ.
Σε θέλω.
Κι αν δεν το βλέπεις είσαι τυφλή.
Κι αν το βλέπεις και δε σε νοιάζει, δε πρόκειται να πονέσω, γιατί η φιλία μας θα είναι πάντα σημαντικότερη απ' αυτό.
Μα σε θέλω.
Και θα'μαι εδώ για τη στιγμή που θα θελήσεις.
Και θα σου' δώσω τα πάντα.
Η αληθεια ειναι πως οπως τα λες....αν ισχύουν....μαλλον χανεις χρόνο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια προσπαθησε να προχωρησεις!!! Μπορει και να πετυχει!!!
Φιλια
Τα κείμενα μου δεν αναφέρονται πάντα σε 100% αληθινά γεγονότα... Περισσότερο στην υπερβολή των συναισθημάτων της στιγμής...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη μια στιγμή νιώθεις κάτι τόσο έντονο που σε τρελαίνει, την άλλη τίποτα, την άλλη κάτι τελείως διαφορετικό...
Δε νομίζω ότι χάνει κανείς το χρόνο του με το να ονειρεύεται. :)
οι συμβουλές σώθηκαν, τουλ έτσι έχω αρχίσει να πιστεύω...
ΑπάντησηΔιαγραφήκάπου υπάρχει η ευτυχία της στιγμής,κ τότε αυτή γίνεται στιγμών, ωρών, ημερών, μηνών... για όσο, κάπου υπάρχει ότι ψάχνεις κ χρειάζεσαι πραγματικά...
καλησπέρα
υ.γ. έχεις σκεφτεί ποτέ ότι μπορεί να μη δείχνεις πραγματικά αυτό, που θέλεις,αλλά κάτι διαφορετικό;
Προφήτη,
ΑπάντησηΔιαγραφή(όπως και πάντα άλλωστε) με προβλημάτισες.
Άραγε δείχνουμε ποτέ στ' αλήθεια αυτό που θέλουμε να δείξουμε;
Είμαστε ποτέ αυτό που θα έπρεπε (ή που είχαμε σκοπό) να είμαστε;
Όταν θέλεις, μα δεν έχεις τη δύναμη να κάνεις, δεν πρέπει να κάνεις κανένα βήμα, μα ΘΕΛΕΙΣ, και μισείς τον εαυτό σου που θέλεις, και ΑΓΑΠΑΣ το να μισείς τον εαυτό σου γι' αυτά που θες, - γιατί έτσι τουλάχιστον λυτρώνεσαι- ποιά είναι η λύση;
Και μαθαίνεις άραγε ποτέ ποιός είσαι, και τι έπρεπε να έχεις κάνει;
Εύχομαι μόνο να μην χαλάσεις μια πολύτιμη φιλία σε μια στιγμή παρόρμησης.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί λες καλύτερα να μην είχατε γνωριστεί για το δικό της καλό (και όχι το δικό σου) ;
Πού νομίζεις ότι την βλάπτεις;