Φτερά.

Στον ύπνο μου πετάω, και ξέρω πως δεν είναι μόνο όνειρο.

Στον ύπνο μου πεθαίνω, και γεννιέμαι ξανά στην άυλη μορφή μου.

Την αερική, την ψυχωσική, την κάπως ταραγμένη και την κάπως έξυπνη.

Κι εκεί άλλοτε ανοίγω φτερά κι άλλοτε απλώς πετώ, χωρίς κάποια δικαιολογία.

Είναι ένας κόσμος όπου το να σ’ αγαπώ δεν είναι παράξενο.

Ένας κόσμος που νανουρίζεσαι από το άρωμά μου και που κοιμάσαι πάνω στο κορμί μου.

Αν σε φιλήσω στα όνειρά μου, γεύομαι το καλύτερο φιλί που θα μπορέσεις ποτέ να δώσεις.

Αν σ’ αγαπώ;

…Και τι πειράζει. Είναι απλά άλλο ένα όνειρο.