Μέσα μου κρύβω λόγια αγάπης… όμορφα, γλυκά, αβάσταχτα, όλα προσεκτικά διαλεγμένα. Γεμάτα με έρωτα, γεννημένα από πάθος και πόνο, βγαλμένα από μια αέναη, ατέλειωτη εξάρτηση.
Και μετανιώνω που δεν τα ξεστόμισα ποτέ όταν τα ένιωθα.
Λόγια σαγηνευτικά, ψίθυροι φωτιάς καταδικασμένοι να ζήσουν μόνο στο χαρτί, στη σκέψη, σαν ιδέα, γιατί πια η ψυχή μου δεν έχει κανέναν να αγαπήσει.
Μην το λες αυτό... σίγουρα θα έρθει η σωστή στιγμή και θα αγαπήσεις, και θα βρουν ανταπόκριση τα λόγια που τόσο θέλησες να πεις...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
αγάπα τον εαυτο σου καλη μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήθα στο ανταποδώσει με αγάπη καινούργια και καλύτερη απ όσες πριν...
καλησπέρα σου!
Δεν τον βλεπεις ακομα, λιγη υπομονη και θα τον δεις..
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρουλοφιλακια!
Τώρα δεν έχει κανένα αλλά θα βρεις κάποιον. Φτάνει να το θες και θα γίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο να λες αυτά που νιώθεις την ώρα που τα αισθάνεσαι. Αλλιώς σε βαραίνουν.
Απ'τη στιγμή που τα έγραψες κάπου τουλάχιστον εκφράστηκαν με κάποιο τρόπο δεν έμειναν μέσα σου. Το χειρότερο είναι να μείνουν ανείπωτα και σαν πληγές να κακοφορμίσουν.
συμβαίνει συχνά κι είναι αλήθεια τα χρονικά περιθώρια,δε θα μπορούμε πάντα το ίδιο."Come back early or...never come".
ΑπάντησηΔιαγραφήποτέ δεν είναι αργά...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλημέρα
Sweet truth,
ΑπάντησηΔιαγραφήείναι λόγια που αν δεν τα πεις αυθόρμητα όταν τα νιώθεις, όταν τα πιστεύεις, καταδικάζονται να μην μαθευτούν ποτέ...
Ωστόσο, το κείμενο δεν αναφέρεται απόλυτα στη πραγματική ζωή μου, - έχω πολλούς να αγαπώ και οφείλω να αναγνωρίσω και τη δική τους αγάπη - είναι απλά ένα κείμενο.
Λόγια της στιγμής.
Παράπονα της στιγμής, ίσως.
Ναύτη,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα.
Νομίζω πως όντως αυτό είναι το κλειδί.
Υπήρξαν τόσες φορές στο παρελθόν που δεν αγάπησα τον εαυτό μου...
Τώρα τον αγαπώ πολύ. Αναρωτιέμαι μόνο μήπως τον προστατεύω περισσότερο απ' όσο θα έπρεπε.
Μαρούλι,
ΑπάντησηΔιαγραφήπολλά φιλιά και σε σένα :)
DaisyCrazy,
ΑπάντησηΔιαγραφήγι' αυτό άλλωτσε υπάρχει αυτό το blog... Για να μπορώ να ΛΕΩ, ΝΑ ΝΙΩΘΩ, ΝΑ ΥΠΑΡΧΩ με την πραγματική μου μορφή, έστω κι αν πρόκειται μονάχα για μια σελίδα στο ίντερνετ.
Το να κρύβεσαι πίσω από έναν υπολογιστή πολλοί θα το θεωρήσουν απρόσωπο, μα στη πραγματικότητα εδώ μπορώ να είμαι όλα όσα αγαπώ, φοβάμαι, πιστεύω, με ολόκληρη την πραγματική τους υπόσταση.
Εδώ μέσα αναπνέω...
"όλα θα πάνε καλά",
ΑπάντησηΔιαγραφήή τώρα ή ποτέ όπως λέμε...
Θα δείξει...
stranger,
ΑπάντησηΔιαγραφήποτέ δεν είναι αργά, ποτέ δεν είναι νωρίς...
Εσύ κινείς τη γραμμή του χρόνου σου και επιλέγεις...
Κάθε βήμα και μια ευχή, και ένα "θέλω".
Πόσα τολμάω τελικά;
Ποτέ δεν είναι αργά να πούμε αυτά που νιώθουμε ή νιώσαμε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑργά είναι να νιώσουμε αυτά που δε νιώσαμε ποτέ επειδή φυλακίσαμε τις επιθυμίες μας...
Πολύ σοφή κουβέντα αυτή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑναρωτιέμαι, ισχύει πράγματι όμως το "ποτέ δεν είναι αργά" ...;
Η αγάπη χτυπάει την πόρτα εκει που δεν το περιμενεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜη το ξεχνας αυτό ποτέ.....
γιατί όμως δεν τα ξεστόμησες όταν τα ένιωθες; Φόβος απόρριψης;
ΑπάντησηΔιαγραφήΝερένια, και αποδεδειγμένα μάλιστα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάνω που λες "τέλος", το Καινούργιο χτυπάει την πόρτα σου και βρίσκεσαι προ εκπλήξεως
Ανανά,
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλή ερώτηση.
Ίσως να φοβόμουν πως θα φανούν υπερβολικά, πως η ανταπόκριση δεν θα ήταν τόσο έντονη όσο τα δικά μου αισθήματα.
Ίσως να φοβόμουν όμως και ότι αν τα πω θα τα πιστέψω. Ίσως φοβόμουν να παραδεχτώ όσα ένιωθα ακόμα και στον ίδιο μου τον εαυτό.
Θα αγαπήσεις ξανά και θα βρεις εκείνον που τα λόγια σου θα μοιάζουν λιμάνι γιατί το δύσκολο είναι να αγαπήσουμε και το εύκολο να τα εκφράσουμε !!
ΑπάντησηΔιαγραφή